Obok wszystkich legendarnych polskich gwiazd muzyki i filmu wszech czasów, warto wspomnieć o słynnym Piotrze Fronczewskim, człowieku utalentowanym i wszechstronnym, który zasłynął jako aktor filmowy i teatralny, dubbingowy, oraz piosenkarz, satyryk, reżyser, a nawet nauczyciel. Piotr Fronczewski całe swoje życie poświęcił twórczości i sztuce, udało mu się osiągnąć wielki sukces zarówno w teatrze, jak i w kinie — podaje portal lodzski.eu.
Aktora tego można zobaczyć w wielu popularnych polskich filmach. W końcu to on jest dziś nazywany jedną z największych krajowych gwiazd wszech czasów. O jego życiu, ciekawostkach dotyczących jego pracy i osiągnięciach przeczytajcie w poniższym artykule.
Dzieciństwo i zamiłowanie do teatru
Przyszła gwiazda polskiego kina urodziła się w burzliwym roku 1946, kiedy kraj dopiero podnosił się z okropności II Wojny Światowej. Kilka lat swojego dzieciństwa Piotr Fronczewski spędził w mieście Łódź, gdzie rozpoczęła się jego znajomość z teatrem. Stało się to przede wszystkim dzięki jego ojcu, który w latach powojennych związany był z działalnością warszawskiego Teatru “Syrena”.
Później jego rodzina przeniosła się do Komorowa, a następnie do stolicy.
Piotr Fronczewski niemal od dziecka był zafascynowany pracą aktorów, bardzo interesował się teatrem i kinem, nic więc dziwnego, że pierwsze role grał już w bardzo młodym wieku. Ze źródeł archiwalnych wynika na przykład, że pierwsze role zagrał w niewielkich spektaklach w latach 50. XX wieku, a później zaczął występować na scenie wspomnianego już Teatru “Syrena” w Warszawie.
W bardzo młodym wieku aktor zagrał swoją pierwszą „poważną” rolę na dużym ekranie. Gdy Piotr Fronczewski miał zaledwie dwanaście lat, wystąpił w roli Bogusza w filmie reżysera filmowego i teatralnego “Wolne Miasto” w 1958 roku.
Po pewnym czasie talent aktora został zauważony, więc zaproszono go do udziału w kolejnym spektaklu radiowym. Zgodził się na występ, ale po tym wydarzeniu zrezygnował z aktorstwa. Powodem nagłego porzucenia marzeń było pogorszenie wyników w szkole — z powodu aktywnego zaangażowania na scenie Piotr zaczął otrzymywać słabe oceny na lekcjach. Musiał skupić się wyłącznie na nauce.
Scena teatralna w stolicy
W czasie, gdy przyszły aktor postanowił skupić się na edukacji, chodził do placówek oświatowych w stolicy, w tym do liceum św. Augustyna. Później, w dziewiątej klasie, przeniósł się do szkoły im. Karola Świerczewskiego.
Już w czasach szkolnych Piotr Fronczewski zdecydował, że resztę życia chce spędzić w sztuce, a w szczególności w teatrze i kinie. Nic więc dziwnego, że w 1964 roku, gdy wybierał kolejną placówkę edukacyjną, wybrał Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Była to wówczas najbardziej prestiżowa placówka edukacyjna w stolicy, produkująca utalentowanych aktorów, scenografów i reżyserów.
Cztery lata później, w 1968 roku, po ukończeniu studiów w szkole teatralnej, Piotr Fronczewski znalazł zajęcie dla swojej duszy. Jego pierwszą profesjonalną sceną był Teatr Narodowy w Warszawie, najstarszy ocalały teatr w całej Polsce, który powstał jeszcze w 1765 roku.
Aktor nie pozostał na tej scenie długo — chciał się rozwijać i podbijać wiele światowych scen, dlatego rok później trafił do kolejnego teatru — tym razem był to Teatr Współczesny w Warszawie. Z placówką tą aktor związany był przez kilka lat, aż w 1973 roku otrzymał propozycję występów w Teatrze Dramatycznym.
Współpraca z tym teatrem okazała się dla młodego początkującego aktora bardzo płodna. Został on podporządkowany bardzo utalentowanej i znanej w ówczesnej stolicy osobie. Jego dyrektorem został legendarny Gustaw Holoubek — to on dawał młodemu Piotrowi Fronczewskiemu wskazówki, możliwość pokazania się na profesjonalnej scenie teatralnej i znalezienia ról, które najbardziej odpowiadały aktorowi. W efekcie Piotr Fronczewski przez dziesięć lat występował w Teatrze Dramatycznym.
Później kilka lat życia spędził pracując w warszawskim Teatrze Studio.
Utalentowany we wszystkim, czyli jak jeszcze Piotr Fronczewski pokazał się w świecie sztuki
Jako człowiek wielu talentów, Piotr Fronczewski stworzył również postać muzyczną Franek Kimono. Według pomysłu aktora była to parodia stylu disco, ale ówcześni bywalcy dyskotek potraktowali go całkiem poważnie i byli nim zachwyceni. To właśnie jego pomysł doprowadził do powstania popularnych w tamtych latach hitów w polskich klubach, takich jak „Ja jestem Menago”, „Dysk Dżokej”, „King Bruce Lee Karate Mistrz” i szeregu innych.
Z czasem ta postać muzyczna stała się tak popularna, że jego kompozycje zaczęły pojawiać się w wielu filmach jako ścieżki dźwiękowe. Przykładowo, muzykę tę można było usłyszeć w polskim serialu „Tulipan” z 1986 roku oraz w filmie „Wakacje z Madonną” z 1983 roku. Był to złoty okres stworzonej postaci muzycznej. W sumie pod tym humorystycznym pseudonimem aktorowi udało się wydać cztery udane albumy. Aktor próbował jakiś czas później do tego pomysłu wrócić, ale niestety żadna z nowszych kompozycji nie uzyskała statusu przebojów.
Piotr Fronczewski w kinematografii
Piotr Fronczewski przyciągnął również uwagę światowych filmowców.
Co ciekawe, w 1992 roku aktor został zaproszony na casting do głównej roli w legendarnym filmie “Lista Schindlera” amerykańskiego reżysera Stevena Spielberga. Film ten, opowiadający o losach Żydów podczas nazistowskich prześladowań w czasie II Wojny Światowej, stał się jednym z najlepszych osiągnięć światowego kina, a następnie otrzymał szereg honorowych nagród i wyróżnień. Jednak niestety Steven Spielberg odmówił Piotrowi Fronczewskiemu, preferując irlandzkiego aktora Liama Neesona. Zamiast tego Piotrowi Fronczewskiemu zaproponowano rolę cameo, której aktor nie przyjął.
Jednak mimo niepowodzenia w castingu do “Listy Schindlera”, aktor zdążył odnaleźć się w świecie kina. W ciągu swojej kariery zagrał role w kilkudziesięciu filmach. W szczególności aktora można było zobaczyć w filmach “Dzięcioł” (1970), “Pokój z widokiem na morze” (1977), “Hotel Klasy Lux” (1979), “Cesarskie cięcie” (1987) i innych.
Głos Piotra Fronczewskiego stał się dobrze znany polskim dzieciom. Często był zapraszany do roli aktora dubbingowego, dzięki czemu podkładał głos wielu popularnym postaciom ze światowych kreskówek, takich jak “Epoka lodowcowa”, “Piotruś Pan”, “Iniemamocni”, “Lemony Snicket: Seria niefortunnych zdarzeń”, “Prawdziwa historia Kota w Butach”, “Asteriks i Obeliks” i wiele innych. Legendarny aktor podkładał również głosy do książek o Harrym Potterze.
W trakcie całej udanej kariery aktorskiej Piotr Fronczewski otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń. Zagrał ponad 120 ról w filmach fabularnych i serialach telewizyjnych, podkładał głos nie tylko do filmów i kreskówek, ale także do gier komputerowych i filmów animowanych. Obecnie Piotr Fronczewski uważany jest za jednego z najbardziej utalentowanych i wszechstronnych aktorów w historii polskiego kina wszech czasów. Aktor jest także laureatem ponad 20 prestiżowych nagród filmowych.