Helena Kijeńska-Dobkiewiczowa z Łodzi poświęciła swoje życie pedagogice i grze na fortepianie. Na początku XX wieku kobiecie udało się założyć własne Konserwatorium Muzyczne – nie każdy muzyk w Polsce może pochwalić się takim sukcesem. Kijeńska była jedną z najwybitniejszych postaci w dziejach łódzkiego szkolnictwa muzycznego. W 1948 roku kobieta otrzymała nagrodę miasta Łodzi „za całokształt pracy twórczej i pedagogicznej w dziedzinie muzyki” – pisze lodzski.eu.
Biografia Heleny Kijeńskiej
Pianistka, pedagog i założycielka Konserwatorium Muzycznego, na bazie którego powstała Akademia Muzyczna, Helena Kijeńska-Dobkiewiczowa urodziła się 29 września 1880 roku w Łodzi. Rodzicami Kijeńskiej-Dobkiewiczowej byli Alojzy Kijeński i Zenobia Maciatowicz.
Helena od najmłodszych lat uwielbiała muzykę. Studiowała grę na fortepianie u polskiego kompozytora, pianisty, dyrygenta i dyrektora Filharmonii Warszawskiej oraz Konserwatorium Muzycznego Henryka Melcera-Szczawińskiego.
W 1912 roku Helena odkupiła szkołę muzyczną, którą w latach 1903-1912 prowadziła Maria Bojanowska. W kwietniu 1924 roku Helena Kijeńska została żoną muzyka i profesora Akademii Muzycznej Antoniego Dobkiewicza. Od tego czasu kobieta zaczęła nosić podwójne nazwisko.
W czasie II wojny światowej, gdy rodzinne miasto Kijeńskiej znajdowało się pod okupacją hitlerowską, prowadziła tajne nauczanie młodzieży, gdyż okupanci zamknęli jej konserwatorium.
Konserwatorium Muzyczne Kijeńskiej

Dumą Heleny Kijeńskiej-Dobkiewiczowej było Konserwatorium Muzyczne, które zasługuje na szczególną uwagę, bo to dzięki tej placówce oświatowej kobieta zasłynęła w Łodzi.
Jak już wspomniano wyżej, w 1912 roku Kijeńska odkupiła szkołę muzyczną, którą przed nią prowadziła Maria Bojanowska. Łodzianka przemianowała placówkę na Liceum Muzyczne Heleny Kijeńskiej. Edukację muzyczną mogły tu otrzymać nie tylko dzieci fabrykantów, ale także dzieci robotników. Kijeńska dawała im możliwość nauki za częściową odpłatnością, aw wyjątkowych sytuacjach nawet za darmo. To sprawiło, że prywatna Szkoła Muzyczna Heleny Kijeńskiej cieszyła się dużą popularnością wśród młodzieży pragnącej zdobyć wykształcenie muzyczne.
Helena Kijeńska współpracowała ze znanymi pedagogami-muzykami. Byli wśród nich: in.: Roman Chojnacki, Ada Richter, Róża Schindler-Süss, Kazimierz Sikorski, Kazimierz Wiłkomirski, Jan Maklakiewicz, Feliks Wróbel, Leonard Kowalski, Grażyna Bacewicz, Henryk Melcer-Szczawiński, Egon Petri, Józef Turczyński, Marian Dąbrowski, Antoni Dobkiewicz, Adela Comte-Wilgocka.
Każdego roku Szkołę Muzyczną Heleny Kijeńskiej kończy około dwustu uczniów. Do najbardziej znanych absolwentów należeli: Grażyna Bacewicz, Witold Bacewicz i Władysław Kędra.
W 1922 roku Szkołę Muzyczną przekształcono w Konserwatorium Muzyczne. Placówka działała przy ul. Traugutta 9 w Łodzi.
Po zajęciu miasta przez hitlerowców Konserwatorium Muzyczne Heleny Kijeńskiej zostało zamknięte. Naziści przenieśli wszystkie instrumenty muzyczne, wyposażenie i bibliotekę do Pałacu Karola Poznańskiego przy ul. Gdańskiej 32. Tam okupanci zorganizowali miejską szkołę muzyczną dla młodzieży niemieckiej. Instytucja funkcjonowała do wyzwolenia Łodzi spod okupacji hitlerowskiej.
Helena Kijeńska nie mogła w czasie II wojny światowej oficjalnie zapewnić edukacji muzycznej młodzieży, więc robiła to w tajemnicy przed niemieckim okupantem. Kobieta prowadziła tajne nauczanie łódzkiej młodzieży gry na instrumentach muzycznych.
W styczniu 1945 roku Helena Kijeńska-Dobkiewiczowa wznowiła oficjalną działalność. Nie mogła jednak zarządzać Konserwatorium Muzycznym. PRL-owskie władze podjęły decyzję o upaństwowieniu szkoły oraz przyznaniu Kazimierzowi Wiłkomirskiemu funkcji rektora szkoły, a Helenie Kijeńskiej-Dobkiewiczowej nadać funkcję prorektora, ponieważ ocalałe instrumenty muzyczne i literatura były prywatną własnością wybitnej łodzianki.
W latach powojennych kobieta pracowała jako profesor gry na fortepianie w upaństwowionym Konserwatorium Muzycznym, które później przekształciło się w Akademię Muzyczną.
W 1948 roku łodzianka otrzymała nagrodę miasta Łodzi „za całokształt pracy twórczej i pedagogicznej w dziedzinie muzyki”. Wybitna łodzianka zmarła w lipcu 1962 roku w swoim rodzinnym mieście. Helena Kijeńska-Dobkiewiczowa została pochowana na Starym Cmentarzu w Łodzi przy ul. Ogrodowej.